Dag 17: Leon

Zoals gezegd waren we gisteravond uitgenodigd door de Italianen…. Het bleken echte Italianen te zijn :) Ze hadden aangegeven, dat we om 19:30 zouden eten, maar om 19:30 waren ze nog druk bezig met het snijden van de groenten etc. Nu zijn we niet kieskeurig en goed bereid kost even tijd. Dus op ons gemak gewacht tot het eten zover was. Siro is kok in een restaurant in Kopenhagen en had de leiding. Het was te merken, dat hij vaker had gekookt; een fantastische risotto werd ons voorgeschoteld. De pan ging leeg tot op de bodem. Als 'Secondo' werd een mix van 'gebakken' aardappelen met chorizo geserveerd. Dit leek meer een stoofpot, maar met de kruiden uit de tuin van de Albergue (Rozemarijn, salie etc) en knoflook eveneens een zeer smakelijk gerecht. Tenslotte een fruitsalade met pepernoten (die had ik als echte Hollandse lekkernij hier in het winkeltje ontdekt [Sinterklaas komt dus echt uit Spanje ;) ] ).  Omlijst met enkele lekkere flessen rode wijn. De schade: € 4 p.p. FANTASTISCH!
 
Ondanks de gebrekkige Albergue hebben de meesten van ons prima kunnen slapen en toenhet licht om 6:00 aanging stonden we dan ook direct naast het bed. Weer een vroege start en weer zonder ontbijt :(
 
Eigenlijk zouden we wat later vertrekken, omdat het op papier (maar) 18km  betrof naar Leon en we toch niet voor 13:00 aan konden kloppen bij onze slaapplaats. Besloten om het rustig aan te doen en onderweg meerdere keren rust te nemen, ook omdat we daar eigenlijk aan toe zijn. Gelukkig merk je dat we de Meseta achter ons laten en we in de 'suburbs' van Leon terechtkomen; het pad loopt voornamelijk langs de provinciale weg met zijn lange lintbebouwing en beginnende industrie en perifere winkels (autodealers, meubelzaken etc).
 
Nog niet overal zijn bars of cafes open, maar het lukt toch om rond 8:00 ergens een broodje kaas met koffie te scoren (eerst al een heel slecht bakkie slootwater bij een benzinestation geprobeerd).  Ook begint de zon zich al weer op te dringen….
 
We bevinden ons eigenlijk al heel snel aan de rand van de stad. Vanaf de omliggende heuvels hebben we een mooi uitzicht en zien we ook de kathedraal al liggen. Tegelijkertijd besef je dan ook, dat je eigenlijk nog best een eind moet lopen. Op dat moment heb je er al 15km op zitten. In zo'n landschap blijft het lastig om de juiste afstand te schatten, maar al de stad binnenlopende merken we dat het inderdaad nog best een eind is. Uiteindelijk komen we om 11:30 bij de kathedraal aan, die al volop in het zonlicht schittert.
 
Omdat we toch nog niet bij onze slaapadresje terecht kunnen (heb via Airbnb een kamer voor € 17 gevonden), besluiten we om op het terras neer te vleien. Al genietende van een lekkere koffie zien we ook een voor een de vele andere peregrino's die we de afgelopen week meerdere keren zijn tegengekomen de stad binnendruppelen. Een paar Fransen geven aan, dat dit voor hen het eindstation betreft en zij volgend jaar terugkomen om hun tour af te maken; ze hebben niet meer vrije tijd. Een toevallige peregrino die ik vanochtend op de brug voor Leon aanbood om een foto van hem en zijn vriendin te maken  (zat te klooien met selfie) zag ons nu zitten en bood nu spontaan aan om een foto van Pa en mij te maken.
 
Om 13:30 naar ons adresje; dit bleek slechts 350 van de kathedraal te zijn; we zitten dus gebeiteld. In een smalle steeg een soort 'grachten'pandje in naar de 4e etage, waar een lekkere comfortabele kamer op ons wachtte. Eerst even lekker gedoucht en nu de rest van de middag relaxen; voorbereiden op de bergen die achter Leon weer op ons staan te wachten……
 
Quote van de dag - Raymond: Met het einddoel in zicht, zal er door de peregrino niet worden gezwicht.