Dag 27: De 100km lijn gepasseerd…

Het was gisteravond in Sarria een zwoele avond en we konden dus lang op de terrassen terecht. Je blijft echter de avondklok van de Albergue houden… De laatste dagen brengen we steeds door met Timo (Duitsland) en Anastasia (Rusland).  's-Middags nog een sightseeing tour met elkaar gedaan, voordat we gingen eten. Anastasia had een goed Italiaans restaurant gevonden en alhoewel we al wel eerder lekker pizza hadden gehad, bleken dit toch altijd diepvriesbodem te betreffen, die worden opgevuld. Dit keer echter echte steenovenpizza's, en wat voor… Langwerpig op een plank geserveerd en merkbaar vers. Iedereen koos een andere variant. Net voordat we vertrokken zat er voor de Albergue een jongedame alleen, dit bleek Gen uit Israel te zijn, dus die werd ook uitgenodigd - zodat ze niet alleen hoefde te eten - en die ging ook mee. Wederom mooie verhalen aan tafel; mensen blijken boeken te lezen (wij vinden er niet de tijd voor) tijdens hun camino, maar om gewicht te besparen, wordt elke gelezen bladzij eruit gescheurd….
 
De zwoele avond bleek te zijn overgegaan in de nacht en voor het eerst hoefde 's-morgens geen jas te worden aangetrokken (we vertrokken ook iets later), zo aangenaam was het nog. Blijkbaar zaten we nog niet op het hoogste punt in de stad, want het begon gelijk met een klimmetje om vervolgens de stad uit weer af te dalen.
 
Na een stukje langs het spoor te hebben gelopen, moest deze uiteindelijk worden overgestoken om via een bospad aan de volgende klim te beginnen. Het profiel had dit wel laten zien, maar onze inschatting was geweest dat het minder steil was… Dat viel dus tegen. De eerste 4km was dus een behoorlijke klim. Maar daar bleef het niet bij, weliswaar minder steil, maar de volgende 8km bleven we klimmen, dan wel over de bergrug lopen. Met dit weer nog steeds prachtige uitzichten.
 
Langzamerhand begon het te waaien en merkten we dat het weer begon om te slaan; de lucht begon dicht te trekken met bewolking die zo nu en dan ook weer verdween. En dan was het gelijk weer heel warm. Na een heerlijke lunch rond 13:00 , op hoogte, weer verder getrokken om het laatste stuk af te ronden. Volgens de boeken zou dit nog ca. 3km moeten zijn, maar de route bleek ook te zijn verlegd (redenen onbekend). Uiteindelijk hebben we nog ca. 6km gelopen. Totaal vandaag dus 24km. Onderweg - vlak na Ferreiros - passeerden we wel de 100km grens. Ook deze paal bleek volgens de ervaren peregrino's te zijn verplaatst. Waarschijnlijk is daarom onze route ook iets langer uitgevallen…
 
Het laatste stuk dalen we wel weer af en wel naar onze eindbestemming  Portomarin. Dit dorp lag aan de rivier de Mino, maar door afsluiting van de rivier verderop met een stuwdam, is dit hele dorp in 1962 steen voor steen afgebroken en hoger op de valleiwand verplaatst. Dit is nog steeds goed te zien aan de 13e eeuwse kerk, waarvan de nummering nog duidelijk op de stenen zichtbaar is. Je komt het dorp binnen via een hoge brug (de oude brug ligt eronder), die als je erover loopt wel wat duizelingen geeft. Op de brug waren ook de eerste regendruppels voelbaar. Gelukkig bleef het bij een paar druppels, maar volgens de weersverwachting moeten we ons de laatste 4 dagen opmaken voor een zeer nat vervolg….
 
Quote van de dag - Raymond:  De weersomstuit valt blijkbaar niet te vermijden, de laatste dagen zullen we in de regen moeten lijden.