Dag 13: sterker en sterker

Vanochtend weer vroeg gestart. De temperatuur is gelijk al goed, desalniettemin vertrekken we nog met onze jassen aan. Door de dikke bewolking is het erg donker en hebben we onze hoofdlampjes nodig om de weg te vinden; dit is niet altijd even goed terug te vinden. Soms zijn er zijn zelfs meerdere pijlen die verschillende richtingen aangeven. Gelukkig zijn er meer peregrino's onderweg, zodat je soms ook de lichtbronnen kunt volgen ;)
 
Het eerste deel van de route is de 7km van gisteren die we moeten inhalen en brengt ons langs de kant van het 'Canal de Castilla'. We lopen over het jaagpad van dit kanaal dat ooit op initiatief van de Markies van Ensenada werd aangelegd, maar nooit werd afgemaakt, om de handel tussen de hoofdsteden van Castilla en de haven Santander te bevorderen. Uiteindelijk komen we aan in Fromista waar het kanaal wordt bekroond met een prachtig sluiswerk. In Fromista genieten we van onze koffie met 'pan de chocolate' voordat we aan het minst mooie stuk van de camino beginnen.
 
Zodra we Fromista uitlopen, beginnen we aan de weg naar Carrion de los Condes; een lange rechte weg, die slechts aangenaam worden onderbroken door de kleine dorpjes die op de route liggen. Desalniettemin blijft het een zaai eind. Voor het eerst vinden we weer dopjes om de 4 a 5 km. Hierdoor blijft het overzichtelijk, anders ga je echt tenonder aan zaaiheid. Helaas is er niet in ieder dorp gelegenheid om te rusten/drinken. We doen het dus met die plaatsen, waar dit wel mogelijk is.
 
In de laatste tussenstop: Villalcazar treffen we een stokoude local, die erg content is met zijn 'Amigos Ollandesi'  Maus gaat zelfs met hem op de foto. Hier genieten we van de lunch.
 
Vanaf ca. 10:30 staat de zon parmantig aan de hemel en begint aardig in te branden. Aanvankelijk brengt de bewolking nog verkoeling, maar zodra deze verdwenen is - en er weer geen zuchtje wind is - kunnen we weer aan onze teint werken. Alhoewel, wij trekken van het oosten naar het westen en hebben onze vriend nagenoeg alleen in onze nek.
 
Over de reis -  die zo zaai is -maar wel lekker wegloopt (geen klimmetjes) valt verder niet zoveel te melden…. Onderweg haal ik echter nog een Canadees echtpaar in, die vriendelijk vragen hoe  het ermee gaat en waar ik vandaan kom.
 
Eenmaal aangekomen in Carrion des los Condes - onze eindbestemming - strijken we neer op het eerste beste terras voor een opfrissing. We halen de rugzak van Pa op en trekken naar de herberg. Onderweg wijst een vriendelijke local ons de weg. Op ca. 100 meter voor de ingang merken we de Canadezen op het belendende terras op.  Voordat wij inchecken maken wij kennis met Jim en Lory. Er ontspint zich een  gesprek met enkele glaasjes wijn en weer een bijzonder  moment kan aan onze camino worden toegevoegd.  Voordat we het weten, is het 19:00 en missen we bijna het diner :)

Ondanks dat de voeten steeds meer kwetsuren oplopen, voelen we ons met de dag sterker worden.
 
Quote van de dag - Raymond:  Een lang recht pad worden peregrino's snel zat.