Dag 18: The Good , the dad and the ugly.

Gisteren in Leon besloten om een rustdag in te lasten; de kilometers hebben hun tol geëist. Ondanks dat  de sandalen verlichting brengen, helen de ontstoken blaren niet echt. Voor pa blijkt het ook erg vermoeiend en mijn voeten vragen ook om verlichting. Mentaal zetten we er ons steeds overheen, maar na overleg leek het ons beter om even rust te nemen, om het laatste stuk ook te kunnen volbrengen. Bovendien geeft ons dit de gelegenheid ook de stad wat beter te bekijken.
 
Na ons geïnstalleerd te hebben in ons Airbnb-huis, aan het eind van de middag even de stad in. Rond een uur of 6 treffen we een deel van de groep Italianen, die wel al eerder hebben ontmoet. We doen met z'n allen een drankje op een terras en allengs groeit de groep aan met meer Italianen, maar ook met   2 Canadese dames, die zij al eerder hebben ontmoet. Uiteindelijk zitten we met ca. 20 man op het terras  en er worden ook een paar flessen wijn besteld. In Leon is het gebruikelijk hierbij (gratis) enkele overheerlijke tapas te serveren; gebakken mosselen in een 'jasje', Iberico croquetas, mini-broodjes rundvlees, etc. Er wordt over van alles en nog wat gediscussieerd, totdat een van de Italianen het over 'Swaffelen' heeft (weet niet wat de aanleiding was), maar hij weet dat dit gehaald heeft tot Wikipedia en  dat het daar vermeld staat als Nederlands woord van 2008 (heb het nagezocht). Ongelooflijk! Moest toch even rechtzetten (de Canadeze dames zaten met rooie oortjes te luisteren), dat wij dit in Nederland niet als nationale hobby uitoefenen, maar dat dit waarschijnlijk bekendheid heeft gekregen door een Nederlandse student, die dit tegen de Taj Mahal heeft gedaan en daarvoor is opgepakt….
 
Om 20:00 toog de groep naar een restaurant in de buurt, die Maximalian door een vriend had aanbevolen gekregen. Het eten was ook hier fantastisch; heel anders dan de peregrino menu's die we tot nu toe voornamelijk hebben gegeten. Uiteraard trekken wij als 'Dutch Connection' met Don Camino nogal eens de aandacht :) en al pratende over de plaatsen die we hebben bezocht die zo uit Westernfilms lijken te zijn weggekomen komen we op Ennio Morricone. Zijn klassieker werd op ons toegepast en aangepast: The Good (Maus), The Dad (?) en the Ugly (ik)…..  Na het eten moest er gedanst worden; we hadden al gezien, dat er bij ons appartement om de hoek een podium was opgebouwd en hoopten op een goed stukje muziek. De stemming zat er goed in en hier bleek een 7-koppige Spaanse band Keltische muziek (incl. doedelzak) ten gehore te brengen. Tot laat (0:00) hebben we hier de beentjes gestrekt. Bijzonder, want de groep, die wel in de Albergue verbleef, zou officieel om 22:00 binnen moeten zijn (gaat standaard het licht uit). Maar hun 'capitan' Maximilian zei een achteringangetje te kennen…. We zullen nog wel horen hoe dit is afgelopen.
 
Vanochtend voor het eerst uitgeslapen (7:30, je lichaam is toch een bepaald ritme gewend :) ) en daarna in de stad een bakkie koffie met een broodje gescoord. De kathedraal bezocht; wat een mooi monument. Via de audio-rondleiding begreep ik, dat deze Gothische bouw op de oude Romaanse bouw is geplaatst, welke weer op een oude Romijnse Terme (met o.a. drijfzand) was gebouwd, wat in de 15e eeuw bijna tot instorting heeft geleid. De kathedraal blinkt uit van de glas-in-lood ramen en heeft binnen verschillende kunstwerken. Met name het Mariabeeld met een zwangere Maria (nrmaliter alleen met Jesus op haar hand), schijnt iets unieks te zijn.
 
Na de lunch nog maar even weer een paar uurtjes rusten op de kamer, tenslotte hebben we daar deze dag voor ingebouwd. Geeft ook mooi de gelegenheid weer even het dagelijkse verslag te typen.
 
Quote van de dag - Raymond:  Een dag rust, zodat we niet raken uitgeblust.