Dag 7: Een 'goddelijke' dag

Opnieuw ging in de Albergue het licht strikt om 06:00 aan, begeleidt door een klassiek muziekje. Voor het eerst, dat ik geen andere peregrino's nog vroeger heb merken opstaan. In het donker op pad in de stad levert vaak nog wel wat navigatieproblemen op; de merktekens staan of verstopt, of wij zien ze gewoon niet :)  Na in een cirkel te hebben gelopen, kwamen wij een behulpzame bewoner tegen, die ons de goede weg wees. Allereerst weer klimmen naar de Alto del Najera. Niet zo hoog als voorheen, maar toch nog een stevige klimmetje. Vanaf hier werd het gemakkelijker en is het in principe dalen naar de volgende stop.
 
Dalen wil zeggen: hemelsbreed; daartussen zitten nog steeds klimmetjes….
 
Al met al werd het een aangename dag; het weer was droog en niet te warm en de totale afstand was ca. 23km. Ook onze 'ouwe' heeft de benen weer gestrekt; hij is er nog niet helemaal, maar wilde wel weer graag meelopen. Weliswaar de zware rugzak naar de volgende stop laten brengen, desalniettemin de tocht zonder problemen volbracht. Hij loopt zijn eigen tempo en wij wachten regelmatig op elkaar om weer bij elkaar te komen.
 
De volgende stop is in Santo Domingo de Calzado. Alleen de naam al is betoverend… Wij kwamen rond 13:30 aan. Mooi op tijd voor een douche, de was en een bezoek aan de kathedraal. In deze kathedraal is een permanente expositie en in de kerk zelf staat op het koor een kippenhok. Er gaat namelijk een legende gepaard met deze plaats; de legende van de haan en de hen:
 
Ergens in de middeleeuwen trok een gezin met een aantrekkelijke jongeman op pelgrimstocht naar Santiago en deed deze plaats aan. De dochter van de Albergue waar het gezin verbleef kreeg een oogje op de jongeman, maar deze was daar niet van gediend. Na deze afwijzing ontstak zij in woede en stopte wat van het tafelzilver in de bepakking van de jongeman. Toen de waard - de vader - de diefstal ontdekte schakelde hij de 'sheriff' van het dorp in, die uiteindelijk het zilver ontdekte in de bepakking van de jongeman. Destijds was de straf voor zoiets ophanging en zo geschiedde.
De ouders trokken vol verdriet verder naar Santiago, waar zij ter mis gingen en voor hun zoon bidden.  Op de terugweg passeerden zij de boom waar hun zoon aan hing en zagen zij dat hij nog leefde. Zij togen onmiddellijk naar de sheriff die op dat moment aan het diner zat. Toen zij vroegen hun zoon van de boom te halen, omdat hij nog leefde, begon de sheriff te lachen en schamperde: Als hij nog leeft, dan is de heerlijke kip die ik hier zit te verorberen ook nog levend. En op dat moment vloog de kip van zijn bord…..  Sindsdien worden er een kip en een haan in de kerk - die later kathedraal werd - gehouden.
 
Na het 'werk'  (de was) even het stadje in om opnieuw peregrino's te ontmoeten en nieuwe verhalen te horen. En inderdaad - uiteraard zaten we ook weer met een aantal bekenden op het terras -  toen Jakob (die Maurice zijn telefoon terugbracht) aanschoof met 2 vrienden die hij had ontmoet: Fabio uit Italie en Jesus (Gsus) uit Cuba. Het is ongelooflijk, wij maken deze tocht zonder enige religieuze intentie, maar hebben nu al 2 bijbelse figuren ontmoet; zelfs JEZUS. Wat een 'goddelijke' dag….
 
Met hele gezelschap uiteindelijk het diner genoten en een paar flessen wijn gedeeld. Het leven is simpel maar toch genoeglijk. Zelf genoten van een heerlijke Paella Arroz Negro.
 
Quote van de dag - Frans: met de zon erbij, is de oude peregrino weer blij.
Owee, owee, Hij doet weer met de goodfellas mee.