Dag 23: The long walk

Gisteravond vroeg naar bed en geen na(tt)re dromen meer….. ;)
 
Vanmorgen, zoals elke dag weer om 6:00 opgestaan; er stond een lange tocht op het programma. Het was nog doodstil en steenkoud. In tegenstelling tot de dag ervoor nu geen warme gloed van de bergen om ons heen. Het dorp uit in een geleidelijke klim (met nog lantaarnpalen langs de weg), maar vervolgens vanaf de top weer een donker zandpad op. De hoofdlamp op om niet te struikelen, omdat we vanaf hier afdalen. Soms heb je het gevoel, dat je enkele jaren bij de scouting moet hebben doorgebracht, zo is het soms spoorzoeken. In de meeste gevallen, is de route goed gemarkeerd, maar vandaag moeten we echt zoeken en blijven markeringen soms heel lang uit.
 
Zo strompelen we Ponferrada binnen, nog in het schemerdonker. Het is nog steeds steenkoud.  Tegen de tijd dat we midden in de stad aankomen - een mooi middeleeuws karakter door het kasteel in het centrum - is het licht geworden en hebben we er al 8km opzitten. Eerst een kop koffie  met een empanada (geen broodjes te krijgen), want er was weer eens geen ontbijt.  Als de maag weer gevuld is, kunnen we weer verder….
 
Bijzonder, in de koffietent, treffen we een groep Nederlanders. Dit blijkt een speciale groep te zijn: 'Anders bekeken', de camino met blinden/slechtzienden. Elke visueel gehandicapte heeft een persoonlijke begeleider, die hem/haar 'aan de hand'  meeneemt over de camino.
 
De tocht is weliswaar lang vandaag, maar volgens het programma vanaf Ponferrada dalend…. Ok. Het eerste stuk is inderdaad vlak of dalend, maar dit gaat toch gepaard met kleine klimmetjes. En zo lopen we toch binnen een paar uurtjes zomaar 15km weg. Omdat het nog steeds koud is, nog maar een bakkie koffie. In tegenstelling tot de andere dagen, kan de jas om 9:30 nog niet uit. Vandaag pas rond 11:00…
 
Het gaat erg voorspoedig en de kilometers vliegen voorbij; Maus met zijn koptelefoon op  gaat als een speer. Op de muziek van Andre Hazes krijgt hij vleugels en snelt hij ons vooruit. In Cacabelos de laatste stop gemaakt. Nog even geluncht met een lekkere salade en toen de pas er weer in gezet voor de laatste 9km.
 
Vanaf Cacabelos zijn er geen echte dorpjes meer, waar je nog kunt stoppen voor een drankje o.i.d., dus maar water meegenomen. Helaas - en dat hadden we aan het profiel ook al we gezien - was dit stuk niet meer dalend. Alleen bleek het een stuk te zijn, dat op en neer ging; dus klimmetjes en dalend, totdat wij uiteindelijk zo'n 50 meter waren gestegen. Dit was wel weer een heel mooi stuk; dwars door de wijngaarden. En daar waar je in de stadjes/dorpjes steeds andere peregrino's ontmoet, blijk je op dit soort stukken soms helemaal alleen te zijn (met je gedachten), dit geeft een heel vrij gevoel. Tegen 14:00 op de plaats van bestemming: Villafranca del Bierzo en hebben we er ruim 32km opzitten.
 
Quote van de dag - Maus: Veel mensen denken: de camino is fysiek heel zwaar, maar het tegendeel is waar. Als het mentaal maar goed zit, voel je je elke dag weer fit.